From dvòjiti.
dvòjben (Cyrillic spelling дво̀јбен, definite dvòjbenī)
singular | masculine | feminine | neuter | |
---|---|---|---|---|
nominative | dvojben | dvojbena | dvojbeno | |
genitive | dvojbena | dvojbene | dvojbena | |
dative | dvojbenu | dvojbenoj | dvojbenu | |
accusative | inanimate animate |
dvojben dvojbena |
dvojbenu | dvojbeno |
vocative | dvojben | dvojbena | dvojbeno | |
locative | dvojbenu | dvojbenoj | dvojbenu | |
instrumental | dvojbenim | dvojbenom | dvojbenim | |
plural | masculine | feminine | neuter | |
nominative | dvojbeni | dvojbene | dvojbena | |
genitive | dvojbenih | dvojbenih | dvojbenih | |
dative | dvojbenim(a) | dvojbenim(a) | dvojbenim(a) | |
accusative | dvojbene | dvojbene | dvojbena | |
vocative | dvojbeni | dvojbene | dvojbena | |
locative | dvojbenim(a) | dvojbenim(a) | dvojbenim(a) | |
instrumental | dvojbenim(a) | dvojbenim(a) | dvojbenim(a) |
singular | masculine | feminine | neuter | |
---|---|---|---|---|
nominative | dvojbeni | dvojbena | dvojbeno | |
genitive | dvojbenog(a) | dvojbene | dvojbenog(a) | |
dative | dvojbenom(u/e) | dvojbenoj | dvojbenom(u/e) | |
accusative | inanimate animate |
dvojbeni dvojbenog(a) |
dvojbenu | dvojbeno |
vocative | dvojbeni | dvojbena | dvojbeno | |
locative | dvojbenom(e/u) | dvojbenoj | dvojbenom(e/u) | |
instrumental | dvojbenim | dvojbenom | dvojbenim | |
plural | masculine | feminine | neuter | |
nominative | dvojbeni | dvojbene | dvojbena | |
genitive | dvojbenih | dvojbenih | dvojbenih | |
dative | dvojbenim(a) | dvojbenim(a) | dvojbenim(a) | |
accusative | dvojbene | dvojbene | dvojbena | |
vocative | dvojbeni | dvojbene | dvojbena | |
locative | dvojbenim(a) | dvojbenim(a) | dvojbenim(a) | |
instrumental | dvojbenim(a) | dvojbenim(a) | dvojbenim(a) |