From dwu- + kierunek + -owy.
dwukierunkowy (not comparable, no derived adverb)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | dwukierunkowy | dwukierunkowa | dwukierunkowe | dwukierunkowi | dwukierunkowe | |
genitive | dwukierunkowego | dwukierunkowej | dwukierunkowego | dwukierunkowych | ||
dative | dwukierunkowemu | dwukierunkowej | dwukierunkowemu | dwukierunkowym | ||
accusative | dwukierunkowego | dwukierunkowy | dwukierunkową | dwukierunkowe | dwukierunkowych | dwukierunkowe |
instrumental | dwukierunkowym | dwukierunkową | dwukierunkowym | dwukierunkowymi | ||
locative | dwukierunkowym | dwukierunkowej | dwukierunkowym | dwukierunkowych |