From dychotomia + -iczny.
dychotomiczny (not comparable, derived adverb dychotomicznie)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | dychotomiczny | dychotomiczna | dychotomiczne | dychotomiczni | dychotomiczne | |
genitive | dychotomicznego | dychotomicznej | dychotomicznego | dychotomicznych | ||
dative | dychotomicznemu | dychotomicznej | dychotomicznemu | dychotomicznym | ||
accusative | dychotomicznego | dychotomiczny | dychotomiczną | dychotomiczne | dychotomicznych | dychotomiczne |
instrumental | dychotomicznym | dychotomiczną | dychotomicznym | dychotomicznymi | ||
locative | dychotomicznym | dychotomicznej | dychotomicznym | dychotomicznych |