Internationalism (see English dysentery), ultimately from Latin dysenteria.
dysenteria
Inflection of dysenteria (Kotus type 12/kulkija, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | dysenteria | dysenteriat | ||
genitive | dysenterian | dysenterioiden dysenterioitten | ||
partitive | dysenteriaa | dysenterioita | ||
illative | dysenteriaan | dysenterioihin | ||
singular | plural | |||
nominative | dysenteria | dysenteriat | ||
accusative | nom. | dysenteria | dysenteriat | |
gen. | dysenterian | |||
genitive | dysenterian | dysenterioiden dysenterioitten dysenteriain rare | ||
partitive | dysenteriaa | dysenterioita | ||
inessive | dysenteriassa | dysenterioissa | ||
elative | dysenteriasta | dysenterioista | ||
illative | dysenteriaan | dysenterioihin | ||
adessive | dysenterialla | dysenterioilla | ||
ablative | dysenterialta | dysenterioilta | ||
allative | dysenterialle | dysenterioille | ||
essive | dysenteriana | dysenterioina | ||
translative | dysenteriaksi | dysenterioiksi | ||
abessive | dysenteriatta | dysenterioitta | ||
instructive | — | dysenterioin | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Borrowed from Ancient Greek δυσεντερία (dusentería), from δυσ- (dus-, “bad”) + ἔντερα (éntera, “bowels”).
dysenteria f (genitive dysenteriae); first declension
First-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | dysenteria | dysenteriae |
Genitive | dysenteriae | dysenteriārum |
Dative | dysenteriae | dysenteriīs |
Accusative | dysenteriam | dysenteriās |
Ablative | dysenteriā | dysenteriīs |
Vocative | dysenteria | dysenteriae |
dysenteria f (plural dysenterias)