dziabać

Hello, you have come here looking for the meaning of the word dziabać. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word dziabać, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say dziabać in singular and plural. Everything you need to know about the word dziabać you have here. The definition of the word dziabać will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofdziabać, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Polish

Etymology

Regional variant of dziobać.

Pronunciation

 
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -abat͡ɕ
  • Syllabification: dzia‧bać

Verb

dziabać impf (perfective dziabnąć)

  1. (transitive, colloquial) to hit with a sharp tool
    Synonym: łupać
  2. (transitive, Near Masovian, Far Masovian) to chop slowly and weakly
    Hypernym: rąbać
  3. (transitive, Poznań) to weed
    Synonyms: pleć, plewić
  4. (transitive, colloquial) to sip
    Synonyms: popijać, sączyć
  5. (transitive, colloquial) to nibble
    Synonym: ciapać
  6. (transitive, colloquial, of animals) to bite
    Synonym: kąsać
  7. (transitive, slang) to tattoo
    Synonyms: dziarać, dziergać
  8. (reflexive with się, colloquial or dialectal, Far Masovian) to jab oneself (to hit or cut oneself with a sharp tool)
    Synonym: łupać się

Conjugation

Conjugation of dziabać impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive dziabać
present tense 1st dziabię dziabiemy
2nd dziabiesz dziabiecie
3rd dziabie dziabią
impersonal dziabie się
past tense 1st dziabałem,
-(e)m dziabał
dziabałam,
-(e)m dziabała
dziabałom,
-(e)m dziabało
dziabaliśmy,
-(e)śmy dziabali
dziabałyśmy,
-(e)śmy dziabały
2nd dziabałeś,
-(e)ś dziabał
dziabałaś,
-(e)ś dziabała
dziabałoś,
-(e)ś dziabało
dziabaliście,
-(e)ście dziabali
dziabałyście,
-(e)ście dziabały
3rd dziabał dziabała dziabało dziabali dziabały
impersonal dziabano
future tense 1st będę dziabał,
będę dziabać
będę dziabała,
będę dziabać
będę dziabało,
będę dziabać
będziemy dziabali,
będziemy dziabać
będziemy dziabały,
będziemy dziabać
2nd będziesz dziabał,
będziesz dziabać
będziesz dziabała,
będziesz dziabać
będziesz dziabało,
będziesz dziabać
będziecie dziabali,
będziecie dziabać
będziecie dziabały,
będziecie dziabać
3rd będzie dziabał,
będzie dziabać
będzie dziabała,
będzie dziabać
będzie dziabało,
będzie dziabać
będą dziabali,
będą dziabać
będą dziabały,
będą dziabać
impersonal będzie dziabać się
conditional 1st dziabałbym,
bym dziabał
dziabałabym,
bym dziabała
dziabałobym,
bym dziabało
dziabalibyśmy,
byśmy dziabali
dziabałybyśmy,
byśmy dziabały
2nd dziabałbyś,
byś dziabał
dziabałabyś,
byś dziabała
dziabałobyś,
byś dziabało
dziabalibyście,
byście dziabali
dziabałybyście,
byście dziabały
3rd dziabałby,
by dziabał
dziabałaby,
by dziabała
dziabałoby,
by dziabało
dziabaliby,
by dziabali
dziabałyby,
by dziabały
impersonal dziabano by
imperative 1st niech dziabię dziabmy
2nd dziab dziabcie
3rd niech dziabie niech dziabią
active adjectival participle dziabiący dziabiąca dziabiące dziabiący dziabiące
passive adjectival participle dziabany dziabana dziabane dziabani dziabane
contemporary adverbial participle dziabiąc
verbal noun dziabanie
nouns

Further reading

  • dziabać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dziabać in Polish dictionaries at PWN
  • Władysław Matlakowski (1891) “dziab-dziabać”, in “Zbiór wyrazów ludowych dawnej ziemi czerskiej”, in Sprawozdania Komisyi Językowej Akademii Umiejętności, volume 4, Krakow: Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego, page 363
  • Wojciech Grzegorzewicz (1894) “dźabać”, in Sprawozdania Komisji Językowej Akademii Umiejętności (in Polish), volume 5, Krakow: Akademia Umiejętności, page 107
  • Artur Gruszecki, editor (1887), “dziabać”, in “Słowniczek spod Zakroczymia”, in Wisła : miesięcznik geograficzno-etnograficzny (in Polish), volume 1, Warsaw: Artur Gruszecki, page 317