dülger
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | dülger | dülgerler |
genitive | dülgerniñ | dülgerlerniñ |
dative | dülgerge | dülgerlerge |
accusative | dülgerni | dülgerlerni |
locative | dülgerde | dülgerlerde |
ablative | dülgerden | dülgerlerden |
Ultimately from Classical Persian درگر (durgar);[1] compare Turkish dülger.
dülger
Inherited from Ottoman Turkish دولگر (dülger), itself from Classical Persian درگر (durgar).
dülger (definite accusative dülgeri, plural dülgerler)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | dülger | dülgerler |
definite accusative | dülgeri | dülgerleri |
dative | dülgere | dülgerlere |
locative | dülgerde | dülgerlerde |
ablative | dülgerden | dülgerlerden |
genitive | dülgerin | dülgerlerin |