From Ancient Greek ἐκκλησιαστικός (ekklēsiastikós), from ἐκκλησία (ekklēsía).
ecclēsiasticus (feminine ecclēsiastica, neuter ecclēsiasticum); first/second-declension adjective
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | ecclēsiasticus | ecclēsiastica | ecclēsiasticum | ecclēsiasticī | ecclēsiasticae | ecclēsiastica | |
Genitive | ecclēsiasticī | ecclēsiasticae | ecclēsiasticī | ecclēsiasticōrum | ecclēsiasticārum | ecclēsiasticōrum | |
Dative | ecclēsiasticō | ecclēsiasticō | ecclēsiasticīs | ||||
Accusative | ecclēsiasticum | ecclēsiasticam | ecclēsiasticum | ecclēsiasticōs | ecclēsiasticās | ecclēsiastica | |
Ablative | ecclēsiasticō | ecclēsiasticā | ecclēsiasticō | ecclēsiasticīs | |||
Vocative | ecclēsiastice | ecclēsiastica | ecclēsiasticum | ecclēsiasticī | ecclēsiasticae | ecclēsiastica |