From eerbieden (“to respect”) + -igen (verb suffix) and eerbiedig + -en.
eerbiedigen
Conjugation of eerbiedigen (weak) | ||||
---|---|---|---|---|
infinitive | eerbiedigen | |||
past singular | eerbiedigde | |||
past participle | geëerbiedigd | |||
infinitive | eerbiedigen | |||
gerund | eerbiedigen n | |||
present tense | past tense | |||
1st person singular | eerbiedig | eerbiedigde | ||
2nd person sing. (jij) | eerbiedigt, eerbiedig2 | eerbiedigde | ||
2nd person sing. (u) | eerbiedigt | eerbiedigde | ||
2nd person sing. (gij) | eerbiedigt | eerbiedigde | ||
3rd person singular | eerbiedigt | eerbiedigde | ||
plural | eerbiedigen | eerbiedigden | ||
subjunctive sing.1 | eerbiedige | eerbiedigde | ||
subjunctive plur.1 | eerbiedigen | eerbiedigden | ||
imperative sing. | eerbiedig | |||
imperative plur.1 | eerbiedigt | |||
participles | eerbiedigend | geëerbiedigd | ||
1) Archaic. 2) In case of inversion. |