From eten (“to eat”) + -baar.
eetbaar (comparative eetbaarder, superlative eetbaarst)
Declension of eetbaar | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | eetbaar | |||
inflected | eetbare | |||
comparative | eetbaarder | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | eetbaar | eetbaarder | het eetbaarst het eetbaarste | |
indefinite | m./f. sing. | eetbare | eetbaardere | eetbaarste |
n. sing. | eetbaar | eetbaarder | eetbaarste | |
plural | eetbare | eetbaardere | eetbaarste | |
definite | eetbare | eetbaardere | eetbaarste | |
partitive | eetbaars | eetbaarders | — |