efna
Hello, you have come here looking for the meaning of the word efna. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word efna, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say efna in singular and plural. Everything you need to know about the word efna you have here. The definition of the word efna will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofefna, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
Icelandic
Pronunciation
Etymology 1
From Old Norse efna, from Proto-Germanic *abnijaną.
Verb
efna (weak verb, third-person singular past indicative efndi, supine efnt)
- to carry out, to fulfil
- to keep (a promise, an appointment)
- Ég efni alltaf loforð mín.
- I always keep my promises.
- to prepare, to make arrangements
Conjugation
efna — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að efna | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
efnt | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
efnandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég efni | við efnum | present (nútíð) |
ég efni | við efnum |
| þú efnir | þið efnið | þú efnir | þið efnið | ||
| hann, hún, það efnir | þeir, þær, þau efna | hann, hún, það efni | þeir, þær, þau efni | ||
| past (þátíð) |
ég efndi | við efndum | past (þátíð) |
ég efndi | við efndum |
| þú efndir | þið efnduð | þú efndir | þið efnduð | ||
| hann, hún, það efndi | þeir, þær, þau efndu | hann, hún, það efndi | þeir, þær, þau efndu | ||
| imperative (boðháttur) |
efn (þú) | efnið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| efndu | efniði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að efnast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
efnst | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
efnandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég efnist | við efnumst | present (nútíð) |
ég efnist | við efnumst |
| þú efnist | þið efnist | þú efnist | þið efnist | ||
| hann, hún, það efnist | þeir, þær, þau efnast | hann, hún, það efnist | þeir, þær, þau efnist | ||
| past (þátíð) |
ég efndist | við efndumst | past (þátíð) |
ég efndist | við efndumst |
| þú efndist | þið efndust | þú efndist | þið efndust | ||
| hann, hún, það efndist | þeir, þær, þau efndust | hann, hún, það efndist | þeir, þær, þau efndust | ||
| imperative (boðháttur) |
efnst (þú) | efnist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| efnstu | efnisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
efndur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
efndur | efnd | efnt | efndir | efndar | efnd | |
| accusative (þolfall) |
efndan | efnda | efnt | efnda | efndar | efnd | |
| dative (þágufall) |
efndum | efndri | efndu | efndum | efndum | efndum | |
| genitive (eignarfall) |
efnds | efndrar | efnds | efndra | efndra | efndra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
efndi | efnda | efnda | efndu | efndu | efndu | |
| accusative (þolfall) |
efnda | efndu | efnda | efndu | efndu | efndu | |
| dative (þágufall) |
efnda | efndu | efnda | efndu | efndu | efndu | |
| genitive (eignarfall) |
efnda | efndu | efnda | efndu | efndu | efndu | |
Synonyms
Etymology 2
(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
Verb
efna (weak verb, third-person singular past indicative efnaði, supine efnað)
- to gather or choose material (for something)
- to prepare, to make arrangements
- (mediopassive) to gather wealth, grow wealthy
Conjugation
efna — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að efna | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
efnað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
efnandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég efna | við efnum | present (nútíð) |
ég efni | við efnum |
| þú efnar | þið efnið | þú efnir | þið efnið | ||
| hann, hún, það efnar | þeir, þær, þau efna | hann, hún, það efni | þeir, þær, þau efni | ||
| past (þátíð) |
ég efnaði | við efnuðum | past (þátíð) |
ég efnaði | við efnuðum |
| þú efnaðir | þið efnuðuð | þú efnaðir | þið efnuðuð | ||
| hann, hún, það efnaði | þeir, þær, þau efnuðu | hann, hún, það efnaði | þeir, þær, þau efnuðu | ||
| imperative (boðháttur) |
efna (þú) | efnið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| efnaðu | efniði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að efnast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
efnast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
efnandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég efnast | við efnumst | present (nútíð) |
ég efnist | við efnumst |
| þú efnast | þið efnist | þú efnist | þið efnist | ||
| hann, hún, það efnast | þeir, þær, þau efnast | hann, hún, það efnist | þeir, þær, þau efnist | ||
| past (þátíð) |
ég efnaðist | við efnuðumst | past (þátíð) |
ég efnaðist | við efnuðumst |
| þú efnaðist | þið efnuðust | þú efnaðist | þið efnuðust | ||
| hann, hún, það efnaðist | þeir, þær, þau efnuðust | hann, hún, það efnaðist | þeir, þær, þau efnuðust | ||
| imperative (boðháttur) |
efnast (þú) | efnist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| efnastu | efnisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
efnaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
efnaður | efnuð | efnað | efnaðir | efnaðar | efnuð | |
| accusative (þolfall) |
efnaðan | efnaða | efnað | efnaða | efnaðar | efnuð | |
| dative (þágufall) |
efnuðum | efnaðri | efnuðu | efnuðum | efnuðum | efnuðum | |
| genitive (eignarfall) |
efnaðs | efnaðrar | efnaðs | efnaðra | efnaðra | efnaðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
efnaði | efnaða | efnaða | efnuðu | efnuðu | efnuðu | |
| accusative (þolfall) |
efnaða | efnuðu | efnaða | efnuðu | efnuðu | efnuðu | |
| dative (þágufall) |
efnaða | efnuðu | efnaða | efnuðu | efnuðu | efnuðu | |
| genitive (eignarfall) |
efnaða | efnuðu | efnaða | efnuðu | efnuðu | efnuðu | |
Old Norse
Pronunciation
Etymology 1
From Proto-Germanic *abnijaną.
Verb
efna
Conjugation
Conjugation of efna — active (weak class 1)
| infinitive | efna | |
|---|---|---|
| present participle | efnandi | |
| past participle | efndr | |
| indicative | present | past |
| 1st-person singular | efni | efnda |
| 2nd-person singular | efnir | efndir |
| 3rd-person singular | efnir | efndi |
| 1st-person plural | efnum | efndum |
| 2nd-person plural | efnið | efnduð |
| 3rd-person plural | efna | efndu |
| subjunctive | present | past |
| 1st-person singular | efna | efnda |
| 2nd-person singular | efnir | efndir |
| 3rd-person singular | efni | efndi |
| 1st-person plural | efnim | efndim |
| 2nd-person plural | efnið | efndið |
| 3rd-person plural | efni | efndi |
| imperative | present | |
| 2nd-person singular | efn, efni | |
| 1st-person plural | efnum | |
| 2nd-person plural | efnið | |
Conjugation of efna — mediopassive (weak class 1)
| infinitive | efnask | |
|---|---|---|
| present participle | efnandisk | |
| past participle | efnzk | |
| indicative | present | past |
| 1st-person singular | efnumk | efndumk |
| 2nd-person singular | efnisk | efndisk |
| 3rd-person singular | efnisk | efndisk |
| 1st-person plural | efnumsk | efndumsk |
| 2nd-person plural | efnizk | efnduzk |
| 3rd-person plural | efnask | efndusk |
| subjunctive | present | past |
| 1st-person singular | efnumk | efndumk |
| 2nd-person singular | efnisk | efndisk |
| 3rd-person singular | efnisk | efndisk |
| 1st-person plural | efnimsk | efndimsk |
| 2nd-person plural | efnizk | efndizk |
| 3rd-person plural | efnisk | efndisk |
| imperative | present | |
| 2nd-person singular | efnsk, efnisk | |
| 1st-person plural | efnumsk | |
| 2nd-person plural | efnizk | |
Related terms
Descendants
Etymology 2
(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
Verb
efna
- to prepare, make arrangements
Conjugation
Conjugation of efna — active (weak class 2)
| infinitive | efna | |
|---|---|---|
| present participle | efnandi | |
| past participle | efnaðr | |
| indicative | present | past |
| 1st-person singular | efna | efnaða |
| 2nd-person singular | efnar | efnaðir |
| 3rd-person singular | efnar | efnaði |
| 1st-person plural | efnum | efnuðum |
| 2nd-person plural | efnið | efnuðuð |
| 3rd-person plural | efna | efnuðu |
| subjunctive | present | past |
| 1st-person singular | efna | efnaða |
| 2nd-person singular | efnir | efnaðir |
| 3rd-person singular | efni | efnaði |
| 1st-person plural | efnim | efnaðim |
| 2nd-person plural | efnið | efnaðið |
| 3rd-person plural | efni | efnaði |
| imperative | present | |
| 2nd-person singular | efna | |
| 1st-person plural | efnum | |
| 2nd-person plural | efnið | |
Conjugation of efna — mediopassive (weak class 2)
| infinitive | efnask | |
|---|---|---|
| present participle | efnandisk | |
| past participle | efnazk | |
| indicative | present | past |
| 1st-person singular | efnumk | efnuðumk |
| 2nd-person singular | efnask | efnaðisk |
| 3rd-person singular | efnask | efnaðisk |
| 1st-person plural | efnumsk | efnuðumsk |
| 2nd-person plural | efnizk | efnuðuzk |
| 3rd-person plural | efnask | efnuðusk |
| subjunctive | present | past |
| 1st-person singular | efnumk | efnuðumk |
| 2nd-person singular | efnisk | efnaðisk |
| 3rd-person singular | efnisk | efnaðisk |
| 1st-person plural | efnimsk | efnaðimsk |
| 2nd-person plural | efnizk | efnaðizk |
| 3rd-person plural | efnisk | efnaðisk |
| imperative | present | |
| 2nd-person singular | efnask | |
| 1st-person plural | efnumsk | |
| 2nd-person plural | efnizk | |
Descendants
- Icelandic: efna
References
- “efna”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press