From egg (“egg”) and fruma (“cell”).
eggfruma f (genitive singular eggfrumu, nominative plural eggfrumur)
f-w1 | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | eggfruma | eggfruman | eggfrumur | eggfrumurnar |
accusative | eggfrumu | eggfrumuna | eggfrumur | eggfrumurnar |
dative | eggfrumu | eggfrumunni | eggfrumum | eggfrumunum |
genitive | eggfrumu | eggfrumunnar | eggfruma/eggfrumna | eggfrumanna/eggfrumnanna |