From Old Norse einhendr, from Proto-Germanic *ainahandijaz.
einhentur
einhentur a5 | |||
Singular (eintal) | m (kallkyn) | f (kvennkyn) | n (hvørkikyn) |
Nominative (hvørfall) | einhentur | einhent | einhent |
Accusative (hvønnfall) | einhentan | einhenta | |
Dative (hvørjumfall) | einhentum | einhentari | einhentum |
Genitive (hvørsfall) | (einhents) | (einhentar/ einhentrar) |
(einhents) |
Plural (fleirtal) | m (kallkyn) | f (kvennkyn) | n (hvørkikyn) |
Nominative (hvørfall) | einhentir | einhentar | einhent |
Accusative (hvønnfall) | einhentar | ||
Dative (hvørjumfall) | einhentum | ||
Genitive (hvørsfall) | (einhenta/ einhentra) |
einhentur