From eining (“unit”) + fylki (“matrix”).
einingarfylki n (genitive singular einingarfylkis, nominative plural einingarfylki)
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | einingarfylki | einingarfylkið | einingarfylki | einingarfylkin |
accusative | einingarfylki | einingarfylkið | einingarfylki | einingarfylkin |
dative | einingarfylki | einingarfylkinu | einingarfylkjum | einingarfylkjunum |
genitive | einingarfylkis | einingarfylkisins | einingarfylkja | einingarfylkjanna |