Perfect passive participle of eiulō.
eiulātus (feminine eiulāta, neuter eiulātum); first/second-declension participle
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | eiulātus | eiulāta | eiulātum | eiulātī | eiulātae | eiulāta | |
genitive | eiulātī | eiulātae | eiulātī | eiulātōrum | eiulātārum | eiulātōrum | |
dative | eiulātō | eiulātae | eiulātō | eiulātīs | |||
accusative | eiulātum | eiulātam | eiulātum | eiulātōs | eiulātās | eiulāta | |
ablative | eiulātō | eiulātā | eiulātō | eiulātīs | |||
vocative | eiulāte | eiulāta | eiulātum | eiulātī | eiulātae | eiulāta |
eiulātus m (genitive eiulātūs); fourth declension
Fourth-declension noun.
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | eiulātus | eiulātūs |
genitive | eiulātūs | eiulātuum |
dative | eiulātuī | eiulātibus |
accusative | eiulātum | eiulātūs |
ablative | eiulātū | eiulātibus |
vocative | eiulātus | eiulātūs |