ekstra

Hello, you have come here looking for the meaning of the word ekstra. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word ekstra, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say ekstra in singular and plural. Everything you need to know about the word ekstra you have here. The definition of the word ekstra will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofekstra, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
See also: ekstra-

Cebuano

Etymology

From English extra, from extraordinary, from Latin extrāōrdinārius, from extrā ōrdinem (“outside the order”).

Pronunciation

  • Hyphenation: ek‧stra

Noun

ekstra

  1. (acting) an extra

Quotations

For quotations using this term, see Citations:ekstra.

Danish

Etymology

From Latin extrā (“outside of, beyond”).

Pronunciation

Adjective

ekstra (neuter ekstra, plural and definite singular attributive ekstra)

  1. extra (beyond what is due, usual, expected, or necessary)

Adverb

ekstra

  1. extra

Derived terms

Terms derived from ekstra

Esperanto

Etymology

From Latin extra (“outside”).

Pronunciation

  • IPA(key):
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ekstra
  • Hyphenation: eks‧tra

Adjective

ekstra (accusative singular ekstran, plural ekstraj, accusative plural ekstrajn)

  1. extra; beyond what is due; additional

Derived terms

Finnish

Etymology

Semantic loan from English extra. See also ekstra-.

Pronunciation

Noun

ekstra (colloquial)

  1. (acting) extra, walk-on
    Synonym: sivuosan esittäjä

Declension

Inflection of ekstra (Kotus type 9/kala, no gradation)
nominative ekstra ekstrat
genitive ekstran ekstrojen
partitive ekstraa ekstroja
illative ekstraan ekstroihin
singular plural
nominative ekstra ekstrat
accusative nom. ekstra ekstrat
gen. ekstran
genitive ekstran ekstrojen
ekstrain rare
partitive ekstraa ekstroja
inessive ekstrassa ekstroissa
elative ekstrasta ekstroista
illative ekstraan ekstroihin
adessive ekstralla ekstroilla
ablative ekstralta ekstroilta
allative ekstralle ekstroille
essive ekstrana ekstroina
translative ekstraksi ekstroiksi
abessive ekstratta ekstroitta
instructive — ekstroin
comitative See the possessive forms below.
Possessive forms of ekstra (Kotus type 9/kala, no gradation)
first-person singular possessor
singular plural
nominative ekstrani ekstrani
accusative nom. ekstrani ekstrani
gen. ekstrani
genitive ekstrani ekstrojeni
ekstraini rare
partitive ekstraani ekstrojani
inessive ekstrassani ekstroissani
elative ekstrastani ekstroistani
illative ekstraani ekstroihini
adessive ekstrallani ekstroillani
ablative ekstraltani ekstroiltani
allative ekstralleni ekstroilleni
essive ekstranani ekstroinani
translative ekstrakseni ekstroikseni
abessive ekstrattani ekstroittani
instructive — —
comitative — ekstroineni
second-person singular possessor
singular plural
nominative ekstrasi ekstrasi
accusative nom. ekstrasi ekstrasi
gen. ekstrasi
genitive ekstrasi ekstrojesi
ekstraisi rare
partitive ekstraasi ekstrojasi
inessive ekstrassasi ekstroissasi
elative ekstrastasi ekstroistasi
illative ekstraasi ekstroihisi
adessive ekstrallasi ekstroillasi
ablative ekstraltasi ekstroiltasi
allative ekstrallesi ekstroillesi
essive ekstranasi ekstroinasi
translative ekstraksesi ekstroiksesi
abessive ekstrattasi ekstroittasi
instructive — —
comitative — ekstroinesi
first-person plural possessor
singular plural
nominative ekstramme ekstramme
accusative nom. ekstramme ekstramme
gen. ekstramme
genitive ekstramme ekstrojemme
ekstraimme rare
partitive ekstraamme ekstrojamme
inessive ekstrassamme ekstroissamme
elative ekstrastamme ekstroistamme
illative ekstraamme ekstroihimme
adessive ekstrallamme ekstroillamme
ablative ekstraltamme ekstroiltamme
allative ekstrallemme ekstroillemme
essive ekstranamme ekstroinamme
translative ekstraksemme ekstroiksemme
abessive ekstrattamme ekstroittamme
instructive — —
comitative — ekstroinemme
second-person plural possessor
singular plural
nominative ekstranne ekstranne
accusative nom. ekstranne ekstranne
gen. ekstranne
genitive ekstranne ekstrojenne
ekstrainne rare
partitive ekstraanne ekstrojanne
inessive ekstrassanne ekstroissanne
elative ekstrastanne ekstroistanne
illative ekstraanne ekstroihinne
adessive ekstrallanne ekstroillanne
ablative ekstraltanne ekstroiltanne
allative ekstrallenne ekstroillenne
essive ekstrananne ekstroinanne
translative ekstraksenne ekstroiksenne
abessive ekstrattanne ekstroittanne
instructive — —
comitative — ekstroinenne
third-person possessor
singular plural
nominative ekstransa ekstransa
accusative nom. ekstransa ekstransa
gen. ekstransa
genitive ekstransa ekstrojensa
ekstrainsa rare
partitive ekstraansa ekstrojaan
ekstrojansa
inessive ekstrassaan
ekstrassansa 		ekstroissaan
ekstroissansa
elative ekstrastaan
ekstrastansa 		ekstroistaan
ekstroistansa
illative ekstraansa ekstroihinsa
adessive ekstrallaan
ekstrallansa 		ekstroillaan
ekstroillansa
ablative ekstraltaan
ekstraltansa 		ekstroiltaan
ekstroiltansa
allative ekstralleen
ekstrallensa 		ekstroilleen
ekstroillensa
essive ekstranaan
ekstranansa 		ekstroinaan
ekstroinansa
translative ekstrakseen
ekstraksensa 		ekstroikseen
ekstroiksensa
abessive ekstrattaan
ekstrattansa 		ekstroittaan
ekstroittansa
instructive — —
comitative — ekstroineen
ekstroinensa

Further reading

Anagrams

Indonesian

Etymology

From Dutch extra, from Latin extrā.

Pronunciation

  • IPA(key):
  • Hyphenation: èks‧tra

Noun

ekstra (first-person possessive ekstraku, second-person possessive ekstramu, third-person possessive ekstranya)

  1. extra:
    1. beyond what is due, usual, expected, or necessary; extraneous; additional; supernumerary.
      Synonyms: imbuh, tambahan, tokok
    2. extraordinarily good; superior.
      Synonyms: sangat, luar biasa

Alternative forms

Derived terms

Further reading

Norwegian Bokmål

Etymology

From Latin extra.

Adjective

ekstra (indeclinable)

  1. extra

Adverb

ekstra

  1. extra

Derived terms

References

Norwegian Nynorsk

Etymology

From Latin extra.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈekstra/, /ˈækːstra/

Adjective

ekstra (indeclinable)

  1. extra

Adverb

ekstra

  1. extra

Derived terms

References

Polish

Etymology

Borrowed from English extra.

Pronunciation

Adjective

ekstra (not comparable, indeclinable, no derived adverb)

  1. (colloquial, postpositive) extra (beyond what is due, usual, expected, or necessary; extraneous; additional; supernumerary)
    Synonyms: dodatkowy, osobny
  2. (colloquial) awesome, great, cool
    Synonyms: see Thesaurus:dobry

Adverb

ekstra (not comparable)

  1. (colloquial, postpositive) extra (beyond what is due, usual, expected, or necessary; extraneous; additional; supernumerary)
    Synonyms: dodatkowo, osobno
  2. (colloquial) awesome, great, cool

Further reading

  • ekstra I in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ekstra II in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ekstra in Polish dictionaries at PWN

Turkish

Etymology

From French extra.

Pronunciation

Adjective

ekstra

  1. additional, extra
Wikious
Boobota
Sagapedia