From endur- (“re-, again”) + taka (“to take”), literally meaning to "take again" or to "re-take".
endurtaka (strong verb, third-person singular past indicative endurtók, third-person plural past indicative endurtóku, supine endurtekið)
| infinitive (nafnháttur) |
að endurtaka | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
endurtekið | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
endurtakandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég endurtek | við endurtökum | present (nútíð) |
ég endurtaki | við endurtökum |
| þú endurtekur | þið endurtakið | þú endurtakir | þið endurtakið | ||
| hann, hún, það endurtekur | þeir, þær, þau endurtaka | hann, hún, það endurtaki | þeir, þær, þau endurtaki | ||
| past (þátíð) |
ég endurtók | við endurtókum | past (þátíð) |
ég endurtæki | við endurtækjum |
| þú endurtókst | þið endurtókuð | þú endurtækir | þið endurtækjuð | ||
| hann, hún, það endurtók | þeir, þær, þau endurtóku | hann, hún, það endurtæki | þeir, þær, þau endurtækju | ||
| imperative (boðháttur) |
endurtak (þú) | endurtakið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| endurtaktu | endurtakiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að endurtakast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
endurtekist | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
endurtakandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég endurtekst | við endurtökumst | present (nútíð) |
ég endurtakist | við endurtökumst |
| þú endurtekst | þið endurtakist | þú endurtakist | þið endurtakist | ||
| hann, hún, það endurtekst | þeir, þær, þau endurtakast | hann, hún, það endurtakist | þeir, þær, þau endurtakist | ||
| past (þátíð) |
ég endurtókst | við endurtókumst | past (þátíð) |
ég endurtækist | við endurtækjumst |
| þú endurtókst | þið endurtókust | þú endurtækist | þið endurtækjust | ||
| hann, hún, það endurtókst | þeir, þær, þau endurtókust | hann, hún, það endurtækist | þeir, þær, þau endurtækjust | ||
| imperative (boðháttur) |
endurtakst (þú) | endurtakist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| endurtakstu | endurtakisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||