eräytynyt

Hello, you have come here looking for the meaning of the word eräytynyt. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word eräytynyt, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say eräytynyt in singular and plural. Everything you need to know about the word eräytynyt you have here. The definition of the word eräytynyt will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition oferäytynyt, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Finnish

Participle

eräytynyt

  1. past active participle of eräytyä

Declension

Inflection of eräytynyt (Kotus type 47/kuollut, no gradation)
nominative eräytynyt eräytyneet
genitive eräytyneen eräytyneiden
eräytyneitten
partitive eräytynyttä eräytyneitä
illative eräytyneeseen eräytyneisiin
eräytyneihin
singular plural
nominative eräytynyt eräytyneet
accusative nom. eräytynyt eräytyneet
gen. eräytyneen
genitive eräytyneen eräytyneiden
eräytyneitten
partitive eräytynyttä eräytyneitä
inessive eräytyneessä eräytyneissä
elative eräytyneestä eräytyneistä
illative eräytyneeseen eräytyneisiin
eräytyneihin
adessive eräytyneellä eräytyneillä
ablative eräytyneeltä eräytyneiltä
allative eräytyneelle eräytyneille
essive eräytyneenä eräytyneinä
translative eräytyneeksi eräytyneiksi
abessive eräytyneettä eräytyneittä
instructive eräytynein
comitative eräytyneine
Possessive forms of eräytynyt (Kotus type 47/kuollut, no gradation)
Rare. Only used with substantive adjectives.
first-person singular possessor
singular plural
nominative eräytyneeni eräytyneeni
accusative nom. eräytyneeni eräytyneeni
gen. eräytyneeni
genitive eräytyneeni eräytyneideni
eräytyneitteni
partitive eräytynyttäni eräytyneitäni
inessive eräytyneessäni eräytyneissäni
elative eräytyneestäni eräytyneistäni
illative eräytyneeseeni eräytyneisiini
eräytyneihini
adessive eräytyneelläni eräytyneilläni
ablative eräytyneeltäni eräytyneiltäni
allative eräytyneelleni eräytyneilleni
essive eräytyneenäni eräytyneinäni
translative eräytyneekseni eräytyneikseni
abessive eräytyneettäni eräytyneittäni
instructive
comitative eräytyneineni
second-person singular possessor
singular plural
nominative eräytyneesi eräytyneesi
accusative nom. eräytyneesi eräytyneesi
gen. eräytyneesi
genitive eräytyneesi eräytyneidesi
eräytyneittesi
partitive eräytynyttäsi eräytyneitäsi
inessive eräytyneessäsi eräytyneissäsi
elative eräytyneestäsi eräytyneistäsi
illative eräytyneeseesi eräytyneisiisi
eräytyneihisi
adessive eräytyneelläsi eräytyneilläsi
ablative eräytyneeltäsi eräytyneiltäsi
allative eräytyneellesi eräytyneillesi
essive eräytyneenäsi eräytyneinäsi
translative eräytyneeksesi eräytyneiksesi
abessive eräytyneettäsi eräytyneittäsi
instructive
comitative eräytyneinesi
first-person plural possessor
singular plural
nominative eräytyneemme eräytyneemme
accusative nom. eräytyneemme eräytyneemme
gen. eräytyneemme
genitive eräytyneemme eräytyneidemme
eräytyneittemme
partitive eräytynyttämme eräytyneitämme
inessive eräytyneessämme eräytyneissämme
elative eräytyneestämme eräytyneistämme
illative eräytyneeseemme eräytyneisiimme
eräytyneihimme
adessive eräytyneellämme eräytyneillämme
ablative eräytyneeltämme eräytyneiltämme
allative eräytyneellemme eräytyneillemme
essive eräytyneenämme eräytyneinämme
translative eräytyneeksemme eräytyneiksemme
abessive eräytyneettämme eräytyneittämme
instructive
comitative eräytyneinemme
second-person plural possessor
singular plural
nominative eräytyneenne eräytyneenne
accusative nom. eräytyneenne eräytyneenne
gen. eräytyneenne
genitive eräytyneenne eräytyneidenne
eräytyneittenne
partitive eräytynyttänne eräytyneitänne
inessive eräytyneessänne eräytyneissänne
elative eräytyneestänne eräytyneistänne
illative eräytyneeseenne eräytyneisiinne
eräytyneihinne
adessive eräytyneellänne eräytyneillänne
ablative eräytyneeltänne eräytyneiltänne
allative eräytyneellenne eräytyneillenne
essive eräytyneenänne eräytyneinänne
translative eräytyneeksenne eräytyneiksenne
abessive eräytyneettänne eräytyneittänne
instructive
comitative eräytyneinenne
third-person possessor
singular plural
nominative eräytyneensä eräytyneensä
accusative nom. eräytyneensä eräytyneensä
gen. eräytyneensä
genitive eräytyneensä eräytyneidensä
eräytyneittensä
partitive eräytynyttään
eräytynyttänsä
eräytyneitään
eräytyneitänsä
inessive eräytyneessään
eräytyneessänsä
eräytyneissään
eräytyneissänsä
elative eräytyneestään
eräytyneestänsä
eräytyneistään
eräytyneistänsä
illative eräytyneeseensä eräytyneisiinsä
eräytyneihinsä
adessive eräytyneellään
eräytyneellänsä
eräytyneillään
eräytyneillänsä
ablative eräytyneeltään
eräytyneeltänsä
eräytyneiltään
eräytyneiltänsä
allative eräytyneelleen
eräytyneellensä
eräytyneilleen
eräytyneillensä
essive eräytyneenään
eräytyneenänsä
eräytyneinään
eräytyneinänsä
translative eräytyneekseen
eräytyneeksensä
eräytyneikseen
eräytyneiksensä
abessive eräytyneettään
eräytyneettänsä
eräytyneittään
eräytyneittänsä
instructive
comitative eräytyneineen
eräytyneinensä