From erdi (“middle”) + gune (“point, area”).
erdigune inan
indefinite | singular | plural | |
---|---|---|---|
absolutive | erdigune | erdigunea | erdiguneak |
ergative | erdigunek | erdiguneak | erdiguneek |
dative | erdiguneri | erdiguneari | erdiguneei |
genitive | erdiguneren | erdigunearen | erdiguneen |
comitative | erdigunerekin | erdigunearekin | erdiguneekin |
causative | erdigunerengatik | erdigunearengatik | erdiguneengatik |
benefactive | erdigunerentzat | erdigunearentzat | erdiguneentzat |
instrumental | erdigunez | erdiguneaz | erdiguneez |
inessive | erdigunetan | erdigunean | erdiguneetan |
locative | erdigunetako | erdiguneko | erdiguneetako |
allative | erdigunetara | erdigunera | erdiguneetara |
terminative | erdigunetaraino | erdiguneraino | erdiguneetaraino |
directive | erdigunetarantz | erdigunerantz | erdiguneetarantz |
destinative | erdigunetarako | erdigunerako | erdiguneetarako |
ablative | erdigunetatik | erdigunetik | erdiguneetatik |
partitive | erdigunerik | — | — |
prolative | erdigunetzat | — | — |