From etkileş- (“to interact”) + -im (noun-forming suffix).
etkileşim (definite accusative etkileşimi, plural etkileşimler)
Inflection | ||
---|---|---|
Nominative | etkileşim | |
Definite accusative | etkileşimi | |
Singular | Plural | |
Nominative | etkileşim | etkileşimler |
Definite accusative | etkileşimi | etkileşimleri |
Dative | etkileşime | etkileşimlere |
Locative | etkileşimde | etkileşimlerde |
Ablative | etkileşimden | etkileşimlerden |
Genitive | etkileşimin | etkileşimlerin |