exoculātus (feminine exoculāta, neuter exoculātum); first/second-declension participle
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | exoculātus | exoculāta | exoculātum | exoculātī | exoculātae | exoculāta | |
genitive | exoculātī | exoculātae | exoculātī | exoculātōrum | exoculātārum | exoculātōrum | |
dative | exoculātō | exoculātae | exoculātō | exoculātīs | |||
accusative | exoculātum | exoculātam | exoculātum | exoculātōs | exoculātās | exoculāta | |
ablative | exoculātō | exoculātā | exoculātō | exoculātīs | |||
vocative | exoculāte | exoculāta | exoculātum | exoculātī | exoculātae | exoculāta |