From Old Norse eyða, from Proto-Germanic *auþijaną. Related to the adjective auðr (“empty, barren”) ( > Icelandic auður).
eyða (weak verb, third-person singular past indicative eyddi, supine eytt)
| infinitive (nafnháttur) |
að eyða | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
eytt | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
eyðandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég eyði | við eyðum | present (nútíð) |
ég eyði | við eyðum |
| þú eyðir | þið eyðið | þú eyðir | þið eyðið | ||
| hann, hún, það eyðir | þeir, þær, þau eyða | hann, hún, það eyði | þeir, þær, þau eyði | ||
| past (þátíð) |
ég eyddi | við eyddum | past (þátíð) |
ég eyddi | við eyddum |
| þú eyddir | þið eydduð | þú eyddir | þið eydduð | ||
| hann, hún, það eyddi | þeir, þær, þau eyddu | hann, hún, það eyddi | þeir, þær, þau eyddu | ||
| imperative (boðháttur) |
eyð (þú) | eyðið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| eyddu | eyðiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að eyðast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
eyðst | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
eyðandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég eyðist | við eyðumst | present (nútíð) |
ég eyðist | við eyðumst |
| þú eyðist | þið eyðist | þú eyðist | þið eyðist | ||
| hann, hún, það eyðist | þeir, þær, þau eyðast | hann, hún, það eyðist | þeir, þær, þau eyðist | ||
| past (þátíð) |
ég eyddist | við eyddumst | past (þátíð) |
ég eyddist | við eyddumst |
| þú eyddist | þið eyddust | þú eyddist | þið eyddust | ||
| hann, hún, það eyddist | þeir, þær, þau eyddust | hann, hún, það eyddist | þeir, þær, þau eyddust | ||
| imperative (boðháttur) |
eyðst (þú) | eyðist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| eyðstu | eyðisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
eyddur | eydd | eytt | eyddir | eyddar | eydd | |
| accusative (þolfall) |
eyddan | eydda | eytt | eydda | eyddar | eydd | |
| dative (þágufall) |
eyddum | eyddri | eyddu | eyddum | eyddum | eyddum | |
| genitive (eignarfall) |
eydds | eyddrar | eydds | eyddra | eyddra | eyddra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
eyddi | eydda | eydda | eyddu | eyddu | eyddu | |
| accusative (þolfall) |
eydda | eyddu | eydda | eyddu | eyddu | eyddu | |
| dative (þágufall) |
eydda | eyddu | eydda | eyddu | eyddu | eyddu | |
| genitive (eignarfall) |
eydda | eyddu | eydda | eyddu | eyddu | eyddu | |
eyða f (genitive singular eyðu, nominative plural eyður)
| Declension of eyða | ||||
|---|---|---|---|---|
| f-w1 | singular | plural | ||
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | eyða | eyðan | eyður | eyðurnar |
| accusative | eyðu | eyðuna | eyður | eyðurnar |
| dative | eyðu | eyðunni | eyðum | eyðunum |
| genitive | eyðu | eyðunnar | eyða/eyðna | eyðanna/eyðnanna |