From Old Norse fæla (“to frighten away”), from Proto-Germanic *fēlijaną (“to frighten, terrify”), from *fēlaz (“frightening, terrifying”). Related to Norwegian fæl (“appalling”), Middle High German vālant (“fiend, demon”), Old Norse fála (“troll-woman”).
fæla (weak verb, third-person singular past indicative fældi, supine fælt)
infinitive (nafnháttur) |
að fæla | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
fælt | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
fælandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég fæli | við fælum | present (nútíð) |
ég fæli | við fælum |
þú fælir | þið fælið | þú fælir | þið fælið | ||
hann, hún, það fælir | þeir, þær, þau fæla | hann, hún, það fæli | þeir, þær, þau fæli | ||
past (þátíð) |
ég fældi | við fældum | past (þátíð) |
ég fældi | við fældum |
þú fældir | þið fælduð | þú fældir | þið fælduð | ||
hann, hún, það fældi | þeir, þær, þau fældu | hann, hún, það fældi | þeir, þær, þau fældu | ||
imperative (boðháttur) |
fæl (þú) | fælið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
fældu | fæliði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
infinitive (nafnháttur) |
að fælast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
fælst | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
fælandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég fælist | við fælumst | present (nútíð) |
ég fælist | við fælumst |
þú fælist | þið fælist | þú fælist | þið fælist | ||
hann, hún, það fælist | þeir, þær, þau fælast | hann, hún, það fælist | þeir, þær, þau fælist | ||
past (þátíð) |
ég fældist | við fældumst | past (þátíð) |
ég fældist | við fældumst |
þú fældist | þið fældust | þú fældist | þið fældust | ||
hann, hún, það fældist | þeir, þær, þau fældust | hann, hún, það fældist | þeir, þær, þau fældust | ||
imperative (boðháttur) |
fælst (þú) | fælist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
fælstu | fælisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
fældur | fæld | fælt | fældir | fældar | fæld | |
accusative (þolfall) |
fældan | fælda | fælt | fælda | fældar | fæld | |
dative (þágufall) |
fældum | fældri | fældu | fældum | fældum | fældum | |
genitive (eignarfall) |
fælds | fældrar | fælds | fældra | fældra | fældra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
fældi | fælda | fælda | fældu | fældu | fældu | |
accusative (þolfall) |
fælda | fældu | fælda | fældu | fældu | fældu | |
dative (þágufall) |
fælda | fældu | fælda | fældu | fældu | fældu | |
genitive (eignarfall) |
fælda | fældu | fælda | fældu | fældu | fældu |
fǣla