Hello, you have come here looking for the meaning of the word
féad. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word
féad, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say
féad in singular and plural. Everything you need to know about the word
féad you have here. The definition of the word
féad will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition of
féad, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
Irish
Etymology
From Middle Irish fétaid (“be able, can”), from Old Irish ·éta, prototonic form of ad·cota (“obtain”).
Pronunciation
Verb
féad (present analytic féadann, future analytic féadfaidh, verbal noun féadachtáil)
- to be able
- (law) to be permitted
- shall, should; may, might (in future or past constructions)
Usage notes
- This verb is used in the past and future in constructions meaning “should” or “shall be permitted”. The expressions is féidir le, bí in ann, and tar le are preferred to express “can”.
Inflection
|
singular
|
plural
|
relative
|
autonomous
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
present
|
féadaim
|
féadann tú; féadair†
|
féadann sé, sí
|
féadaimid
|
féadann sibh
|
féadann siad; féadaid†
|
a fhéadann; a fhéadas / a bhféadann*
|
féadtar
|
past
|
d'fhéad mé; d'fhéadas / fhéad mé‡; fhéadas‡
|
d'fhéad tú; d'fhéadais / fhéad tú; fhéadais‡
|
d'fhéad sé, sí / fhéad sé, sí‡
|
d'fhéadamar; d'fhéad muid / fhéadamar; fhéad muid‡
|
d'fhéad sibh; d'fhéadabhair / fhéad sibh; fhéadabhair‡
|
d'fhéad siad; d'fhéadadar / fhéad siad; fhéadadar‡
|
a d'fhéad / ar fhéad*
|
féadadh
|
past habitual
|
d'fhéadainn / fhéadainn‡; bhféadainn‡‡
|
d'fhéadtá / fhéadtá‡; bhféadtᇇ
|
d'fhéadadh sé, sí / fhéadadh sé, sí‡; bhféadadh sé, s퇇
|
d'fhéadaimis; d'fhéadadh muid / fhéadaimis; fhéadadh muid‡; bhféadaimis‡‡; bhféadadh muid‡‡
|
d'fhéadadh sibh / fhéadadh sibh‡; bhféadadh sibh‡‡
|
d'fhéadaidís; d'fhéadadh siad / fhéadaidís; fhéadadh siad‡; bhféadaidís‡‡; bhféadadh siad‡‡
|
a d'fhéadadh / a bhféadadh*
|
d'fhéadtaí / fhéadtaí‡; bhféadta퇇
|
future
|
féadfaidh mé; féadfad
|
féadfaidh tú; féadfair†
|
féadfaidh sé, sí
|
féadfaimid; féadfaidh muid
|
féadfaidh sibh
|
féadfaidh siad; féadfaid†
|
a fhéadfaidh; a fhéadfas / a bhféadfaidh*
|
féadfar
|
conditional
|
d'fhéadfainn / fhéadfainn‡; bhféadfainn‡‡
|
d'fhéadfá / fhéadfá‡; bhféadfᇇ
|
d'fhéadfadh sé, sí / fhéadfadh sé, sí‡; bhféadfadh sé, s퇇
|
d'fhéadfaimis; d'fhéadfadh muid / fhéadfaimis‡; fhéadfadh muid‡; bhféadfaimis‡‡; bhféadfadh muid‡‡
|
d'fhéadfadh sibh / fhéadfadh sibh‡; bhféadfadh sibh‡‡
|
d'fhéadfaidís; d'fhéadfadh siad / fhéadfaidís‡; fhéadfadh siad‡; bhféadfaidís‡‡; bhféadfadh siad‡‡
|
a d'fhéadfadh / a bhféadfadh*
|
d'fhéadfaí / fhéadfaí‡; bhféadfa퇇
|
subjunctive
|
present
|
go bhféada mé; go bhféadad†
|
go bhféada tú; go bhféadair†
|
go bhféada sé, sí
|
go bhféadaimid; go bhféada muid
|
go bhféada sibh
|
go bhféada siad; go bhféadaid†
|
—
|
go bhféadtar
|
past
|
dá bhféadainn
|
dá bhféadtá
|
dá bhféadadh sé, sí
|
dá bhféadaimis; dá bhféadadh muid
|
dá bhféadadh sibh
|
dá bhféadaidís; dá bhféadadh siad
|
—
|
dá bhféadtaí
|
imperative
|
féadaim
|
féad
|
féadadh sé, sí
|
féadaimis
|
féadaigí; féadaidh†
|
féadaidís
|
—
|
féadtar
|
verbal noun
|
féadachtáil
|
past participle
|
—
|
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡ dependent form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
See also