From facinus, facinoris (“crime, wickedness”) + -ōsus.
facinorōsus (feminine facinorōsa, neuter facinorōsum, comparative facinorōsior, superlative facinorōsissimus); first/second-declension adjective
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | facinorōsus | facinorōsa | facinorōsum | facinorōsī | facinorōsae | facinorōsa | |
Genitive | facinorōsī | facinorōsae | facinorōsī | facinorōsōrum | facinorōsārum | facinorōsōrum | |
Dative | facinorōsō | facinorōsō | facinorōsīs | ||||
Accusative | facinorōsum | facinorōsam | facinorōsum | facinorōsōs | facinorōsās | facinorōsa | |
Ablative | facinorōsō | facinorōsā | facinorōsō | facinorōsīs | |||
Vocative | facinorōse | facinorōsa | facinorōsum | facinorōsī | facinorōsae | facinorōsa |