feodātōrius (feminine feodātōria, neuter feodātōrium); first/second-declension adjective
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | feodātōrius | feodātōria | feodātōrium | feodātōriī | feodātōriae | feodātōria | |
genitive | feodātōriī | feodātōriae | feodātōriī | feodātōriōrum | feodātōriārum | feodātōriōrum | |
dative | feodātōriō | feodātōriae | feodātōriō | feodātōriīs | |||
accusative | feodātōrium | feodātōriam | feodātōrium | feodātōriōs | feodātōriās | feodātōria | |
ablative | feodātōriō | feodātōriā | feodātōriō | feodātōriīs | |||
vocative | feodātōrie | feodātōria | feodātōrium | feodātōriī | feodātōriae | feodātōria |
feodātōrius m (genitive feodātōriī or feodātōrī); second declension
Second-declension noun.
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | feodātōrius | feodātōriī |
genitive | feodātōriī feodātōrī1 |
feodātōriōrum |
dative | feodātōriō | feodātōriīs |
accusative | feodātōrium | feodātōriōs |
ablative | feodātōriō | feodātōriīs |
vocative | feodātōrie | feodātōriī |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).