fikta (weak verb, third-person singular past indicative fiktaði, supine fiktað)
infinitive (nafnháttur) |
að fikta | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
fiktað | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
fiktandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég fikta | við fiktum | present (nútíð) |
ég fikti | við fiktum |
þú fiktar | þið fiktið | þú fiktir | þið fiktið | ||
hann, hún, það fiktar | þeir, þær, þau fikta | hann, hún, það fikti | þeir, þær, þau fikti | ||
past (þátíð) |
ég fiktaði | við fiktuðum | past (þátíð) |
ég fiktaði | við fiktuðum |
þú fiktaðir | þið fiktuðuð | þú fiktaðir | þið fiktuðuð | ||
hann, hún, það fiktaði | þeir, þær, þau fiktuðu | hann, hún, það fiktaði | þeir, þær, þau fiktuðu | ||
imperative (boðháttur) |
fikta (þú) | fiktið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
fiktaðu | fiktiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |