From flūctuō (“rise in waves, surge”) + -bundus.
flūctuābundus (feminine flūctuābunda, neuter flūctuābundum); first/second-declension adjective
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | flūctuābundus | flūctuābunda | flūctuābundum | flūctuābundī | flūctuābundae | flūctuābunda | |
genitive | flūctuābundī | flūctuābundae | flūctuābundī | flūctuābundōrum | flūctuābundārum | flūctuābundōrum | |
dative | flūctuābundō | flūctuābundae | flūctuābundō | flūctuābundīs | |||
accusative | flūctuābundum | flūctuābundam | flūctuābundum | flūctuābundōs | flūctuābundās | flūctuābunda | |
ablative | flūctuābundō | flūctuābundā | flūctuābundō | flūctuābundīs | |||
vocative | flūctuābunde | flūctuābunda | flūctuābundum | flūctuābundī | flūctuābundae | flūctuābunda |