Present participle of fluitō.
fluitāns (genitive fluitantis); third-declension one-termination participle
Third-declension participle.
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
nominative | fluitāns | fluitantēs | fluitantia | ||
genitive | fluitantis | fluitantium | |||
dative | fluitantī | fluitantibus | |||
accusative | fluitantem | fluitāns | fluitantēs fluitantīs |
fluitantia | |
ablative | fluitante fluitantī1 |
fluitantibus | |||
vocative | fluitāns | fluitantēs | fluitantia |
1When used purely as an adjective.