From Old Norse fnœsa (“to sneeze, snort”), from Proto-Germanic *fnōsijaną (“to snort, puff”), from Proto-Indo-European *pnew- (“to breathe, pant”). Related to Old Norse fnasa, Old English fnēosan (“to sneeze”). More at English sneeze.
fnæsa (weak verb, third-person singular past indicative fnæsti, supine fnæst)
infinitive (nafnháttur) |
að fnæsa | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
fnæst | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
fnæsandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég fnæsi | við fnæsum | present (nútíð) |
ég fnæsi | við fnæsum |
þú fnæsir | þið fnæsið | þú fnæsir | þið fnæsið | ||
hann, hún, það fnæsir | þeir, þær, þau fnæsa | hann, hún, það fnæsi | þeir, þær, þau fnæsi | ||
past (þátíð) |
ég fnæsti | við fnæstum | past (þátíð) |
ég fnæsti | við fnæstum |
þú fnæstir | þið fnæstuð | þú fnæstir | þið fnæstuð | ||
hann, hún, það fnæsti | þeir, þær, þau fnæstu | hann, hún, það fnæsti | þeir, þær, þau fnæstu | ||
imperative (boðháttur) |
fnæs (þú) | fnæsið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
fnæstu | fnæsiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |