forða (third person singular past indicative forðaði, third person plural past indicative forðað, supine forðað)
| Conjugation of forða (group v-30) | ||
|---|---|---|
| infinitive | forða | |
| supine | forðað | |
| participle (a6)1 | forðandi | forðaður |
| present | past | |
| first singular | forði | forðaði |
| second singular | forðar | forðaði |
| third singular | forðar | forðaði |
| plural | forða | forðaðu |
| imperative | ||
| singular | forða! | |
| plural | forðið! | |
| 1Only the past participle being declined. | ||
forða (weak verb, third-person singular past indicative forðaði, supine forðað)
| infinitive (nafnháttur) |
að forða | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
forðað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
forðandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég forða | við forðum | present (nútíð) |
ég forði | við forðum |
| þú forðar | þið forðið | þú forðir | þið forðið | ||
| hann, hún, það forðar | þeir, þær, þau forða | hann, hún, það forði | þeir, þær, þau forði | ||
| past (þátíð) |
ég forðaði | við forðuðum | past (þátíð) |
ég forðaði | við forðuðum |
| þú forðaðir | þið forðuðuð | þú forðaðir | þið forðuðuð | ||
| hann, hún, það forðaði | þeir, þær, þau forðuðu | hann, hún, það forðaði | þeir, þær, þau forðuðu | ||
| imperative (boðháttur) |
forða (þú) | forðið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| forðaðu | forðiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að forðast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
forðast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
forðandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég forðast | við forðumst | present (nútíð) |
ég forðist | við forðumst |
| þú forðast | þið forðist | þú forðist | þið forðist | ||
| hann, hún, það forðast | þeir, þær, þau forðast | hann, hún, það forðist | þeir, þær, þau forðist | ||
| past (þátíð) |
ég forðaðist | við forðuðumst | past (þátíð) |
ég forðaðist | við forðuðumst |
| þú forðaðist | þið forðuðust | þú forðaðist | þið forðuðust | ||
| hann, hún, það forðaðist | þeir, þær, þau forðuðust | hann, hún, það forðaðist | þeir, þær, þau forðuðust | ||
| imperative (boðháttur) |
forðast (þú) | forðist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| forðastu | forðisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
forðaður | forðuð | forðað | forðaðir | forðaðar | forðuð | |
| accusative (þolfall) |
forðaðan | forðaða | forðað | forðaða | forðaðar | forðuð | |
| dative (þágufall) |
forðuðum | forðaðri | forðuðu | forðuðum | forðuðum | forðuðum | |
| genitive (eignarfall) |
forðaðs | forðaðrar | forðaðs | forðaðra | forðaðra | forðaðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
forðaði | forðaða | forðaða | forðuðu | forðuðu | forðuðu | |
| accusative (þolfall) |
forðaða | forðuðu | forðaða | forðuðu | forðuðu | forðuðu | |
| dative (þágufall) |
forðaða | forðuðu | forðaða | forðuðu | forðuðu | forðuðu | |
| genitive (eignarfall) |
forðaða | forðuðu | forðaða | forðuðu | forðuðu | forðuðu | |