From Old Norse forn (“old, ancient”).
fornur (comparative fornari, superlative fornastur)
fornur a1 | |||
Singular (eintal) | m (kallkyn) | f (kvennkyn) | n (hvørkikyn) |
Nominative (hvørfall) | fornur | forn | fornt |
Accusative (hvønnfall) | fornan | forna | |
Dative (hvørjumfall) | fornum | fornari | fornum |
Genitive (hvørsfall) | (forns) | (fornar) | (forns) |
Plural (fleirtal) | m (kallkyn) | f (kvennkyn) | n (hvørkikyn) |
Nominative (hvørfall) | fornir | fornar | forn |
Accusative (hvønnfall) | fornar | ||
Dative (hvørjumfall) | fornum | ||
Genitive (hvørsfall) | (forna) |