From forteca + -ny. First attested in 1743.[1]
forteczny (not comparable, no derived adverb)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | forteczny | forteczna | forteczne | forteczni | forteczne | |
genitive | fortecznego | fortecznej | fortecznego | fortecznych | ||
dative | fortecznemu | fortecznej | fortecznemu | fortecznym | ||
accusative | fortecznego | forteczny | forteczną | forteczne | fortecznych | forteczne |
instrumental | fortecznym | forteczną | fortecznym | fortecznymi | ||
locative | fortecznym | fortecznej | fortecznym | fortecznych |
forteczny m pers
{{rfdef}}
.singular | plural | |
---|---|---|
nominative | forteczny | forteczni |
genitive | fortecznego | fortecznych |
dative | fortecznemu | fortecznym |
accusative | fortecznego | fortecznych |
instrumental | fortecznym | fortecznymi |
locative | fortecznym | fortecznych |
vocative | forteczny | forteczni |