framhandleggur m (genitive singular framhandleggs or framhandleggjar, nominative plural framhandleggir)
m-s2 | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | framhandleggur | framhandleggurinn | framhandleggir | framhandleggirnir |
accusative | framhandlegg | framhandlegginn | framhandleggi | framhandleggina |
dative | framhandlegg | framhandleggnum | framhandleggjum | framhandleggjunum |
genitive | framhandleggs / framhandleggjar | framhandleggsins / framhandleggjarins | framhandleggja | framhandleggjanna |