friða

Hello, you have come here looking for the meaning of the word friða. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word friða, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say friða in singular and plural. Everything you need to know about the word friða you have here. The definition of the word friða will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition offriða, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
See also: Frida, fríða, and Fríða

Icelandic

Etymology

From Old Norse friða, from Proto-Germanic *friþōną.

Pronunciation

Verb

friða (weak verb, third-person singular past indicative friðaði, supine friðað)

  1. to pacify
  2. to calm
  3. to appease
  4. to declare a prohibition on hunting, harming or changing something, e.g. for preserving the style of an old building or preventing extinction of a species; protect

Conjugation

friða — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur) 		að friða
supine
(sagnbót) 		friðað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar) 		friðandi
indicative
(framsöguháttur) 		subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð) 		ég friða við friðum present
(nútíð) 		ég friði við friðum
þú friðar þið friðið þú friðir þið friðið
hann, hún, það friðar þeir, þær, þau friða hann, hún, það friði þeir, þær, þau friði
past
(þátíð) 		ég friðaði við friðuðum past
(þátíð) 		ég friðaði við friðuðum
þú friðaðir þið friðuðuð þú friðaðir þið friðuðuð
hann, hún, það friðaði þeir, þær, þau friðuðu hann, hún, það friðaði þeir, þær, þau friðuðu
imperative
(boðháttur) 		friða (þú) friðið (þið)
Forms with appended personal pronoun
friðaðu friðiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
friðast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur) 		að friðast
supine
(sagnbót) 		friðast
present participle
(lýsingarháttur nútíðar) 		friðandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur) 		subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð) 		ég friðast við friðumst present
(nútíð) 		ég friðist við friðumst
þú friðast þið friðist þú friðist þið friðist
hann, hún, það friðast þeir, þær, þau friðast hann, hún, það friðist þeir, þær, þau friðist
past
(þátíð) 		ég friðaðist við friðuðumst past
(þátíð) 		ég friðaðist við friðuðumst
þú friðaðist þið friðuðust þú friðaðist þið friðuðust
hann, hún, það friðaðist þeir, þær, þau friðuðust hann, hún, það friðaðist þeir, þær, þau friðuðust
imperative
(boðháttur) 		friðast (þú) friðist (þið)
Forms with appended personal pronoun
friðastu friðisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
friðaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		friðaður friðuð friðað friðaðir friðaðar friðuð
accusative
(þolfall) 		friðaðan friðaða friðað friðaða friðaðar friðuð
dative
(þágufall) 		friðuðum friðaðri friðuðu friðuðum friðuðum friðuðum
genitive
(eignarfall) 		friðaðs friðaðrar friðaðs friðaðra friðaðra friðaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		friðaði friðaða friðaða friðuðu friðuðu friðuðu
accusative
(þolfall) 		friðaða friðuðu friðaða friðuðu friðuðu friðuðu
dative
(þágufall) 		friðaða friðuðu friðaða friðuðu friðuðu friðuðu
genitive
(eignarfall) 		friðaða friðuðu friðaða friðuðu friðuðu friðuðu

Synonyms

Anagrams

Wikious
Boobota
Sagapedia