fyl

From the same source of fyell.^[1]

fyl (feminine fyle)

1. hollow

• fyell
• fell
• fyçkë
• fyrbë
• fyshtër

From Old Norse fyl, from Proto-Germanic *fulją.

fyl n (genitive singular fyls, plural fyl)

1. foal

• Ásgeir Blöndal Magnússon — Íslensk orðsifjabók, (1989). Reykjavík, Orðabók Háskólans. (Available on Málið.is under the “Eldra mál” tab.)

From Old Norse fyl, from Proto-Germanic *fulją.

• IPA^(key): /fɪːl/

  Rhymes: -ɪːl

fyl n (genitive singular fyls, nominative plural fyl)

1. foal (especially unborn)

   með fyli: with foal, i.e. pregnant (describing a mare)

• Ásgeir Blöndal Magnússon — Íslensk orðsifjabók, (1989). Reykjavík, Orðabók Háskólans. (Available on Málið.is under the “Eldra mál” tab.)

fỳl n (definite singular fỳlet, indefinite plural fỳl, definite plural fỳli)

1. (pre-1917) alternative form of føl

fyl m

1. Alternative form of fiell

From Proto-Germanic *fulją.

fyl n (genitive fyls, plural fyl)

1. foal

   Synonym: foli

• Icelandic: fyl
• Faroese: fyl
• Norwegian Nynorsk: føl
• Swedish: föl
• Danish: føl

• Ásgeir Blöndal Magnússon — Íslensk orðsifjabók, (1989). Reykjavík, Orðabók Háskólans. (Available on Málið.is under the “Eldra mál” tab.)