From fylla (“to fill”) + -ing; from Old Norse fylling.
fylling f (genitive singular fyllingar, nominative plural fyllingar)
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | fylling | fyllingin | fyllingar | fyllingarnar |
accusative | fyllingu | fyllinguna | fyllingar | fyllingarnar |
dative | fyllingu | fyllingunni | fyllingum | fyllingunum |
genitive | fyllingar | fyllingarinnar | fyllinga | fyllinganna |
fylling f (definite singular fyllinga, indefinite plural fyllingar, definite plural fyllingane)
From fylla (“to fill”) + -ing.
fylling f
feminine | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | fylling | fyllingin | fyllingar | fyllingarnar |
accusative | fylling | fyllingina | fyllingar | fyllingarnar |
dative | fyllingu | fyllingunni | fyllingum | fyllingunum |
genitive | fyllingar | fyllingarinnar | fyllinga | fyllinganna |