From fóstur (“fetus”) + eyðing (“deletion”).
fóstureyðing f (genitive singular fóstureyðingar, nominative plural fóstureyðingar)
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | fóstureyðing | fóstureyðingin | fóstureyðingar | fóstureyðingarnar |
accusative | fóstureyðingu | fóstureyðinguna | fóstureyðingar | fóstureyðingarnar |
dative | fóstureyðingu | fóstureyðingunni | fóstureyðingum | fóstureyðingunum |
genitive | fóstureyðingar | fóstureyðingarinnar | fóstureyðinga | fóstureyðinganna |