From föður (“father's”) + bróðir (“brother”).
föðurbróðir m (genitive singular föðurbróður or (proscribed) föðurbróðurs, nominative plural föðurbræður)
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | föðurbróðir | föðurbróðirinn | föðurbræður | föðurbræðurnir |
accusative | föðurbróður | föðurbróðurinn | föðurbræður | föðurbræðurna |
dative | föðurbróður | föðurbróðurnum | föðurbræðrum | föðurbræðrunum |
genitive | föðurbróður, föðurbróðurs1 | föðurbróðurins, föðurbróðursins1 | föðurbræðra | föðurbræðranna |
1Proscribed.