Borrowed from Venetan gòdar, gòder, from Latin gaudēre (“to rejoice, to take pleasure in”).
gòdaran (third-person singular present indicative gòdert, past participle gagòdert, auxiliary haban)
infinitive | gòdaran | ||||
---|---|---|---|---|---|
present participle | gòdaranten | ||||
past participle | gagòdert | ||||
auxiliary | haban | ||||
indicative | subjunctive | ||||
present | ich gòdare | bar gòdaran | i | ich gòdare | bar gòdaran |
du gòderst | iart gòdert | du gòderst | iart gòdert | ||
ear gòdert | ze gòdernt | ear gòdare | ze gòdaran | ||
preterite (composed) |
ich han gagòdert | bar haban gagòdert | ii | ich gòderte | bar gòdertan |
du hast gagòdert | iart habet gagòdert | du gòdertest | iart gòdertet | ||
ear hat gagòdert | ze habent gagòdert | ear gòderte | ze gòdertan | ||
imperative | — | gòderbar | |||
gòder (du) | gòdert (iart) | ||||
gòdare (ear) | gòdaran (ze) |