Inherited from Ottoman Turkish گوڭللی (gönüllü). Morphologically from gönül + -lü.
gönüllü (definite accusative gönüllüyü, plural gönüllüler)
Inflection | ||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | gönüllü | |||||||||||||||||||||||||
Definite accusative | gönüllüyü | |||||||||||||||||||||||||
Singular | Plural | |||||||||||||||||||||||||
Nominative | gönüllü | gönüllüler | ||||||||||||||||||||||||
Definite accusative | gönüllüyü | gönüllüleri | ||||||||||||||||||||||||
Dative | gönüllüye | gönüllülere | ||||||||||||||||||||||||
Locative | gönüllüde | gönüllülerde | ||||||||||||||||||||||||
Ablative | gönüllüden | gönüllülerden | ||||||||||||||||||||||||
Genitive | gönüllünün | gönüllülerin | ||||||||||||||||||||||||
|