gagga
gagga (weak verb, third-person singular past indicative gaggaði, supine gaggað)
infinitive (nafnháttur) |
að gagga | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
gaggað | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
gaggandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég gagga | við göggum | present (nútíð) |
ég gaggi | við göggum |
þú gaggar | þið gaggið | þú gaggir | þið gaggið | ||
hann, hún, það gaggar | þeir, þær, þau gagga | hann, hún, það gaggi | þeir, þær, þau gaggi | ||
past (þátíð) |
ég gaggaði | við gögguðum | past (þátíð) |
ég gaggaði | við gögguðum |
þú gaggaðir | þið gögguðuð | þú gaggaðir | þið gögguðuð | ||
hann, hún, það gaggaði | þeir, þær, þau gögguðu | hann, hún, það gaggaði | þeir, þær, þau gögguðu | ||
imperative (boðháttur) |
gagga (þú) | gaggið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
gaggaðu | gaggiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
infinitive (nafnháttur) |
að gaggast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
gaggast | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
gaggandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég gaggast | við göggumst | present (nútíð) |
ég gaggist | við göggumst |
þú gaggast | þið gaggist | þú gaggist | þið gaggist | ||
hann, hún, það gaggast | þeir, þær, þau gaggast | hann, hún, það gaggist | þeir, þær, þau gaggist | ||
past (þátíð) |
ég gaggaðist | við gögguðumst | past (þátíð) |
ég gaggaðist | við gögguðumst |
þú gaggaðist | þið gögguðust | þú gaggaðist | þið gögguðust | ||
hann, hún, það gaggaðist | þeir, þær, þau gögguðust | hann, hún, það gaggaðist | þeir, þær, þau gögguðust | ||
imperative (boðháttur) |
gaggast (þú) | gaggist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
gaggastu | gaggisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
gaggaður | gögguð | gaggað | gaggaðir | gaggaðar | gögguð | |
accusative (þolfall) |
gaggaðan | gaggaða | gaggað | gaggaða | gaggaðar | gögguð | |
dative (þágufall) |
gögguðum | gaggaðri | gögguðu | gögguðum | gögguðum | gögguðum | |
genitive (eignarfall) |
gaggaðs | gaggaðrar | gaggaðs | gaggaðra | gaggaðra | gaggaðra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
gaggaði | gaggaða | gaggaða | gögguðu | gögguðu | gögguðu | |
accusative (þolfall) |
gaggaða | gögguðu | gaggaða | gögguðu | gögguðu | gögguðu | |
dative (þágufall) |
gaggaða | gögguðu | gaggaða | gögguðu | gögguðu | gögguðu | |
genitive (eignarfall) |
gaggaða | gögguðu | gaggaða | gögguðu | gögguðu | gögguðu |
gagga (present gaggar, preterite gaggade, supine gaggat, imperative gagga)
Active | Passive | |||
---|---|---|---|---|
Infinitive | gagga | gaggas | ||
Supine | gaggat | gaggats | ||
Imperative | gagga | — | ||
Imper. plural1 | gaggen | — | ||
Present | Past | Present | Past | |
Indicative | gaggar | gaggade | gaggas | gaggades |
Ind. plural1 | gagga | gaggade | gaggas | gaggades |
Subjunctive2 | gagge | gaggade | gagges | gaggades |
Participles | ||||
Present participle | gaggande | |||
Past participle | — | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs. |