From geestdrift + -ig.
geestdriftig (comparative geestdriftiger, superlative geestdriftigst)
Declension of geestdriftig | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | geestdriftig | |||
inflected | geestdriftige | |||
comparative | geestdriftiger | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | geestdriftig | geestdriftiger | het geestdriftigst het geestdriftigste | |
indefinite | m./f. sing. | geestdriftige | geestdriftigere | geestdriftigste |
n. sing. | geestdriftig | geestdriftiger | geestdriftigste | |
plural | geestdriftige | geestdriftigere | geestdriftigste | |
definite | geestdriftige | geestdriftigere | geestdriftigste | |
partitive | geestdriftigs | geestdriftigers | — |