gehoorzaam

Hello, you have come here looking for the meaning of the word gehoorzaam. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word gehoorzaam, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say gehoorzaam in singular and plural. Everything you need to know about the word gehoorzaam you have here. The definition of the word gehoorzaam will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofgehoorzaam, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Dutch

Pronunciation

  • IPA(key): /ɣəˈɦoːrˌzaːm/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: ge‧hoor‧zaam

Etymology 1

From Middle Dutch gehoorsaem, from Old Dutch *gihōrsam, from Proto-West Germanic *gahauʀisam. Equivalent to gehoor +‎ -zaam.

Adjective

gehoorzaam (comparative gehoorzamer, superlative gehoorzaamst)

  1. obedient
    De hond is heel gehoorzaam en luistert altijd naar zijn baas.The dog is very obedient and always listens to its owner.
    Kinderen zijn niet altijd gehoorzaam aan hun ouders.Children are not always obedient to their parents.
    Van alle leerlingen is zij de gehoorzaamste.Of all the students, she is the most obedient.
Declension
Declension of gehoorzaam
uninflected gehoorzaam
inflected gehoorzame
comparative gehoorzamer
positive comparative superlative
predicative/adverbial gehoorzaam gehoorzamer het gehoorzaamst
het gehoorzaamste
indefinite m./f. sing. gehoorzame gehoorzamere gehoorzaamste
n. sing. gehoorzaam gehoorzamer gehoorzaamste
plural gehoorzame gehoorzamere gehoorzaamste
definite gehoorzame gehoorzamere gehoorzaamste
partitive gehoorzaams gehoorzamers
Antonyms
Derived terms
Descendants
  • Afrikaans: gehoorsaam
  • Negerhollands: gehoorsaam
  • West Frisian: gehoarsum

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

gehoorzaam

  1. inflection of gehoorzamen:
    1. first-person singular present indicative
    2. (in case of inversion) second-person singular present indicative
    3. imperative