gerçek

Hello, you have come here looking for the meaning of the word gerçek. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word gerçek, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say gerçek in singular and plural. Everything you need to know about the word gerçek you have here. The definition of the word gerçek will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofgerçek, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
See also: Gerçek

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish كرچك (gerçek, true, actual, real), from Old Anatolian Turkish (girçek, true), (girtü, truth), from Proto-Turkic *kẹr-tü (true, truth). Compare also Mongolian гэрээ (geree, agreement), гэрч (gerč, witness). (Can this(+) etymology be sourced?)

Pronunciation

  • IPA(key): /ɟeɾˈt͡ʃec/,
  • (file)
  • Hyphenation: ger‧çek

Adjective

gerçek

  1. true, real
  2. rightful, truthful

Declension

Synonyms

Derived terms

Adverb

gerçek

  1. for real

Synonyms

Noun

gerçek

  1. truth, the real, fact, reality

Declension

Inflection
Nominative gerçek
Definite accusative gerçeği
Singular Plural
Nominative gerçek gerçekler
Definite accusative gerçeği gerçekleri
Dative gerçeğe gerçeklere
Locative gerçekte gerçeklerde
Ablative gerçekten gerçeklerden
Genitive gerçeğin gerçeklerin
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular gerçeğim gerçeklerim
2nd singular gerçeğin gerçeklerin
3rd singular gerçeği gerçekleri
1st plural gerçeğimiz gerçeklerimiz
2nd plural gerçeğiniz gerçekleriniz
3rd plural gerçekleri gerçekleri
Definite accusative
Singular Plural
1st singular gerçeğimi gerçeklerimi
2nd singular gerçeğini gerçeklerini
3rd singular gerçeğini gerçeklerini
1st plural gerçeğimizi gerçeklerimizi
2nd plural gerçeğinizi gerçeklerinizi
3rd plural gerçeklerini gerçeklerini
Dative
Singular Plural
1st singular gerçeğime gerçeklerime
2nd singular gerçeğine gerçeklerine
3rd singular gerçeğine gerçeklerine
1st plural gerçeğimize gerçeklerimize
2nd plural gerçeğinize gerçeklerinize
3rd plural gerçeklerine gerçeklerine
Locative
Singular Plural
1st singular gerçeğimde gerçeklerimde
2nd singular gerçeğinde gerçeklerinde
3rd singular gerçeğinde gerçeklerinde
1st plural gerçeğimizde gerçeklerimizde
2nd plural gerçeğinizde gerçeklerinizde
3rd plural gerçeklerinde gerçeklerinde
Ablative
Singular Plural
1st singular gerçeğimden gerçeklerimden
2nd singular gerçeğinden gerçeklerinden
3rd singular gerçeğinden gerçeklerinden
1st plural gerçeğimizden gerçeklerimizden
2nd plural gerçeğinizden gerçeklerinizden
3rd plural gerçeklerinden gerçeklerinden
Genitive
Singular Plural
1st singular gerçeğimin gerçeklerimin
2nd singular gerçeğinin gerçeklerinin
3rd singular gerçeğinin gerçeklerinin
1st plural gerçeğimizin gerçeklerimizin
2nd plural gerçeğinizin gerçeklerinizin
3rd plural gerçeklerinin gerçeklerinin
Predicative forms
Singular Plural
1st singular gerçeğim gerçeklerim
2nd singular gerçeksin gerçeklersin
3rd singular gerçek
gerçektir
gerçekler
gerçeklerdir
1st plural gerçeğiz gerçekleriz
2nd plural gerçeksiniz gerçeklersiniz
3rd plural gerçekler gerçeklerdir

Derived terms

References

  1. ^ Starostin, Sergei, Dybo, Anna, Mudrak, Oleg (2003) “*gẹr-tü”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill

Further reading

  • gerçek in Reverso (Turkish-English)