From gerief (“comfort, ease”) + -lijk.
gerieflijk (comparative gerieflijker, superlative gerieflijkst)
Declension of gerieflijk | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | gerieflijk | |||
inflected | gerieflijke | |||
comparative | gerieflijker | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | gerieflijk | gerieflijker | het gerieflijkst het gerieflijkste | |
indefinite | m./f. sing. | gerieflijke | gerieflijkere | gerieflijkste |
n. sing. | gerieflijk | gerieflijker | gerieflijkste | |
plural | gerieflijke | gerieflijkere | gerieflijkste | |
definite | gerieflijke | gerieflijkere | gerieflijkste | |
partitive | gerieflijks | gerieflijkers | — |