ginna
ginna
ginna (weak verb, third-person singular past indicative ginnti, supine ginnt)
| infinitive (nafnháttur) |
að ginna | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
ginnt | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
ginnandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég ginni | við ginnum | present (nútíð) |
ég ginni | við ginnum |
| þú ginnir | þið ginnið | þú ginnir | þið ginnið | ||
| hann, hún, það ginnir | þeir, þær, þau ginna | hann, hún, það ginni | þeir, þær, þau ginni | ||
| past (þátíð) |
ég ginnti | við ginntum | past (þátíð) |
ég ginnti | við ginntum |
| þú ginntir | þið ginntuð | þú ginntir | þið ginntuð | ||
| hann, hún, það ginnti | þeir, þær, þau ginntu | hann, hún, það ginnti | þeir, þær, þau ginntu | ||
| imperative (boðháttur) |
ginn (þú) | ginnið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| ginntu | ginniði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að ginnast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
ginnst | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
ginnandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég ginnist | við ginnumst | present (nútíð) |
ég ginnist | við ginnumst |
| þú ginnist | þið ginnist | þú ginnist | þið ginnist | ||
| hann, hún, það ginnist | þeir, þær, þau ginnast | hann, hún, það ginnist | þeir, þær, þau ginnist | ||
| past (þátíð) |
ég ginntist | við ginntumst | past (þátíð) |
ég ginntist | við ginntumst |
| þú ginntist | þið ginntust | þú ginntist | þið ginntust | ||
| hann, hún, það ginntist | þeir, þær, þau ginntust | hann, hún, það ginntist | þeir, þær, þau ginntust | ||
| imperative (boðháttur) |
ginnst (þú) | ginnist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| ginnstu | ginnisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
ginntur | ginnt | ginnt | ginntir | ginntar | ginnt | |
| accusative (þolfall) |
ginntan | ginnta | ginnt | ginnta | ginntar | ginnt | |
| dative (þágufall) |
ginntum | ginntri | ginntu | ginntum | ginntum | ginntum | |
| genitive (eignarfall) |
ginnts | ginntrar | ginnts | ginntra | ginntra | ginntra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
ginnti | ginnta | ginnta | ginntu | ginntu | ginntu | |
| accusative (þolfall) |
ginnta | ginntu | ginnta | ginntu | ginntu | ginntu | |
| dative (þágufall) |
ginnta | ginntu | ginnta | ginntu | ginntu | ginntu | |
| genitive (eignarfall) |
ginnta | ginntu | ginnta | ginntu | ginntu | ginntu | |
ginna