From Old Norse gjald, from Proto-Germanic *geldą (“reward, gift, money”), from Proto-Indo-European *gʰeldʰ- (“to pay”).
gjald n (genitive singular gjalds, plural gjøld)
Declension of gjald | ||||
---|---|---|---|---|
n5 | singular | plural | ||
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | gjald | gjaldið | gjøld | gjøldini |
accusative | gjald | gjaldið | gjøld | gjøldini |
dative | gjaldi | gjaldinum | gjøldum | gjøldunum |
genitive | gjalds | gjaldsins | gjalda | gjaldanna |
From Old Norse gjald, from Proto-Germanic *geldą (“reward, gift, money”), from Proto-Indo-European *gʰeldʰ- (“to pay”).
gjald n (genitive singular gjalds, nominative plural gjöld)
Declension of gjald | ||||
---|---|---|---|---|
n-s | singular | plural | ||
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | gjald | gjaldið | gjöld | gjöldin |
accusative | gjald | gjaldið | gjöld | gjöldin |
dative | gjaldi | gjaldinu | gjöldum | gjöldunum |
genitive | gjalds | gjaldsins | gjalda | gjaldanna |
See the etymology of the corresponding lemma form.
gjald
From Proto-Germanic *geldą.
gjald n (genitive gjalds, plural gjǫld)