From Old Norse glæsa, from Proto-Germanic *glēsijaną.
glæsa (third person singular past indicative glæsti, third person plural past indicative glæstu, supine glæst)
| Conjugation of glæsa (group v-2) | ||
|---|---|---|
| infinitive | glæsa | |
| supine | glæst | |
| participle (a39)1 | glæsandi | glæstur |
| present | past | |
| first singular | glæsi | glæsti |
| second singular | glæsir | glæsti |
| third singular | glæsir | glæsti |
| plural | glæsa | glæstu |
| imperative | ||
| singular | glæs! | |
| plural | glæsið! | |
| 1Only the past participle being declined. | ||
glæsa (weak verb, third-person singular past indicative glæsti, supine glæst)
| infinitive (nafnháttur) |
að glæsa | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
glæst | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
glæsandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég glæsi | við glæsum | present (nútíð) |
ég glæsi | við glæsum |
| þú glæsir | þið glæsið | þú glæsir | þið glæsið | ||
| hann, hún, það glæsir | þeir, þær, þau glæsa | hann, hún, það glæsi | þeir, þær, þau glæsi | ||
| past (þátíð) |
ég glæsti | við glæstum | past (þátíð) |
ég glæsti | við glæstum |
| þú glæstir | þið glæstuð | þú glæstir | þið glæstuð | ||
| hann, hún, það glæsti | þeir, þær, þau glæstu | hann, hún, það glæsti | þeir, þær, þau glæstu | ||
| imperative (boðháttur) |
glæs (þú) | glæsið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| glæstu | glæsiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að glæsast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
glæst | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
glæsandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég glæsist | við glæsumst | present (nútíð) |
ég glæsist | við glæsumst |
| þú glæsist | þið glæsist | þú glæsist | þið glæsist | ||
| hann, hún, það glæsist | þeir, þær, þau glæsast | hann, hún, það glæsist | þeir, þær, þau glæsist | ||
| past (þátíð) |
ég glæstist | við glæstumst | past (þátíð) |
ég glæstist | við glæstumst |
| þú glæstist | þið glæstust | þú glæstist | þið glæstust | ||
| hann, hún, það glæstist | þeir, þær, þau glæstust | hann, hún, það glæstist | þeir, þær, þau glæstust | ||
| imperative (boðháttur) |
glæst (þú) | glæsist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| glæstu | glæsisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
glæstur | glæst | glæst | glæstir | glæstar | glæst | |
| accusative (þolfall) |
glæstan | glæsta | glæst | glæsta | glæstar | glæst | |
| dative (þágufall) |
glæstum | glæstri | glæstu | glæstum | glæstum | glæstum | |
| genitive (eignarfall) |
glæsts | glæstrar | glæsts | glæstra | glæstra | glæstra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
glæsti | glæsta | glæsta | glæstu | glæstu | glæstu | |
| accusative (þolfall) |
glæsta | glæstu | glæsta | glæstu | glæstu | glæstu | |
| dative (þágufall) |
glæsta | glæstu | glæsta | glæstu | glæstu | glæstu | |
| genitive (eignarfall) |
glæsta | glæstu | glæsta | glæstu | glæstu | glæstu | |
Origin uncertain. Possibly from Proto-Germanic *glēsijaną (“to shine, glare”). Alternatively, from Proto-Germanic *glaiwisōną (“to make bright, make shiny”), from Proto-Germanic *glaiwiz (“shining, light, bright”), from Proto-Indo-European *ǵʰley- (“to shine”). If so, then related to Old Norse glær (“light, bright, clear”).
glæsa
This entry needs an inflection-table template.