godzić

Hello, you have come here looking for the meaning of the word godzić. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word godzić, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say godzić in singular and plural. Everything you need to know about the word godzić you have here. The definition of the word godzić will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofgodzić, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *godìti. Doublet of git.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈɡɔ.d͡ʑit͡ɕ/
  • (file)
  • (file)
  • Rhymes: -ɔd͡ʑit͡ɕ
  • Syllabification: go‧dzić

Verb

godzić impf (perfective pogodzić)

  1. (transitive) to reconcile, to bring together, to accommodate (to restore a friendly relationship; to bring back to harmony)
    Synonyms: jednać, pojednywać
  2. (transitive) to reconcile (to make things compatible or consistent)
  3. (intransitive, literary) to aim at, to hit
    Synonyms: celować, mierzyć, trafiać
  4. (intransitive, obsolete) to aim at, to strive for
    Synonym: dążyć
  5. (transitive) to endanger, to imperil, to jeopardize
  6. (transitive, archaic) to hire, to employ (to obtain the services of (a person) in exchange for remuneration)
    Synonym: najmować
  7. (reflexive with się) to reconcile
    Synonym: pojednywać się
  8. (reflexive with się, archaic) to be reconcilable
  9. (reflexive with się) to submit (to yield or give way to another)
  10. (reflexive with się) to agree
    Synonym: zgadzać się
  11. (reflexive with się, archaic) to hire oneself out (to arrange to do work for money)
    Synonym: najmować się
  12. (reflexive with się, archaic) to be fit, to be suitable
    Synonym: nadawać się
  13. (reflexive with się, obsolete) to be related

Conjugation

Conjugation of godzić impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive godzić
present tense 1st godzę godzimy
2nd godzisz godzicie
3rd godzi godzą
impersonal godzi się
past tense 1st godziłem,
-(e)m godził
godziłam,
-(e)m godziła
godziłom,
-(e)m godziło
godziliśmy,
-(e)śmy godzili
godziłyśmy,
-(e)śmy godziły
2nd godziłeś,
-(e)ś godził
godziłaś,
-(e)ś godziła
godziłoś,
-(e)ś godziło
godziliście,
-(e)ście godzili
godziłyście,
-(e)ście godziły
3rd godził godziła godziło godzili godziły
impersonal godzono
future tense 1st będę godził,
będę godzić
będę godziła,
będę godzić
będę godziło,
będę godzić
będziemy godzili,
będziemy godzić
będziemy godziły,
będziemy godzić
2nd będziesz godził,
będziesz godzić
będziesz godziła,
będziesz godzić
będziesz godziło,
będziesz godzić
będziecie godzili,
będziecie godzić
będziecie godziły,
będziecie godzić
3rd będzie godził,
będzie godzić
będzie godziła,
będzie godzić
będzie godziło,
będzie godzić
będą godzili,
będą godzić
będą godziły,
będą godzić
impersonal będzie godzić się
conditional 1st godziłbym,
bym godził
godziłabym,
bym godziła
godziłobym,
bym godziło
godzilibyśmy,
byśmy godzili
godziłybyśmy,
byśmy godziły
2nd godziłbyś,
byś godził
godziłabyś,
byś godziła
godziłobyś,
byś godziło
godzilibyście,
byście godzili
godziłybyście,
byście godziły
3rd godziłby,
by godził
godziłaby,
by godziła
godziłoby,
by godziło
godziliby,
by godzili
godziłyby,
by godziły
impersonal godzono by
imperative 1st niech godzę gódźmy
2nd gódź gódźcie
3rd niech godzi niech godzą
active adjectival participle godzący godząca godzące godzący godzące
passive adjectival participle godzony godzona godzone godzeni godzone
contemporary adverbial participle godząc
verbal noun godzenie

or

Conjugation of godzić impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive godzić
present tense 1st godzę godzimy
2nd godzisz godzicie
3rd godzi godzą
impersonal godzi się
past tense 1st godziłem,
-(e)m godził
godziłam,
-(e)m godziła
godziłom,
-(e)m godziło
godziliśmy,
-(e)śmy godzili
godziłyśmy,
-(e)śmy godziły
2nd godziłeś,
-(e)ś godził
godziłaś,
-(e)ś godziła
godziłoś,
-(e)ś godziło
godziliście,
-(e)ście godzili
godziłyście,
-(e)ście godziły
3rd godził godziła godziło godzili godziły
impersonal godzono
future tense 1st będę godził,
będę godzić
będę godziła,
będę godzić
będę godziło,
będę godzić
będziemy godzili,
będziemy godzić
będziemy godziły,
będziemy godzić
2nd będziesz godził,
będziesz godzić
będziesz godziła,
będziesz godzić
będziesz godziło,
będziesz godzić
będziecie godzili,
będziecie godzić
będziecie godziły,
będziecie godzić
3rd będzie godził,
będzie godzić
będzie godziła,
będzie godzić
będzie godziło,
będzie godzić
będą godzili,
będą godzić
będą godziły,
będą godzić
impersonal będzie godzić się
conditional 1st godziłbym,
bym godził
godziłabym,
bym godziła
godziłobym,
bym godziło
godzilibyśmy,
byśmy godzili
godziłybyśmy,
byśmy godziły
2nd godziłbyś,
byś godził
godziłabyś,
byś godziła
godziłobyś,
byś godziło
godzilibyście,
byście godzili
godziłybyście,
byście godziły
3rd godziłby,
by godził
godziłaby,
by godziła
godziłoby,
by godziło
godziliby,
by godzili
godziłyby,
by godziły
impersonal godzono by
imperative 1st niech godzę godźmy
2nd godź godźcie
3rd niech godzi niech godzą
active adjectival participle godzący godząca godzące godzący godzące
passive adjectival participle godzony godzona godzone godzeni godzone
contemporary adverbial participle godząc
verbal noun godzenie

Verb

godzić impf

  1. (reflexive with się, impersonal) to be becoming, to befit (to be appropriate due to adopted social norms)
    Synonyms: (archaic) przystać, wypadać

Declension

Conjugation of godzić
infinitive godzić
present indicative godzi
past indicative godziło
future indicative będzie godzić
będzie godziło
conditional godziłoby
by godziło
imperative niech godzi

Derived terms

adjectives
nouns
verbs
verbs

Related terms

adjectives
noun

Further reading

  • godzić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • godzić in Polish dictionaries at PWN