Borrowed from Danish greje, from Norwegian greie, from Old Norse greiði.
græja f (genitive singular græju, nominative plural græjur)
Borrowed from Danish greje, from Norwegian greie, greida, from Old Norse greiða, related to Etymology 1.
græja (weak verb, third-person singular past indicative græjaði, supine græjað)
| infinitive (nafnháttur) |
að græja | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
græjað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
græjandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég græja | við græjum | present (nútíð) |
ég græi | við græjum |
| þú græjar | þið græið | þú græir | þið græið | ||
| hann, hún, það græjar | þeir, þær, þau græja | hann, hún, það græi | þeir, þær, þau græi | ||
| past (þátíð) |
ég græjaði | við græjuðum | past (þátíð) |
ég græjaði | við græjuðum |
| þú græjaðir | þið græjuðuð | þú græjaðir | þið græjuðuð | ||
| hann, hún, það græjaði | þeir, þær, þau græjuðu | hann, hún, það græjaði | þeir, þær, þau græjuðu | ||
| imperative (boðháttur) |
græja (þú) | græið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| græjaðu | græiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| infinitive (nafnháttur) |
að græjast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
græjast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
græjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
| present (nútíð) |
ég græjast | við græjumst | present (nútíð) |
ég græist | við græjumst |
| þú græjast | þið græist | þú græist | þið græist | ||
| hann, hún, það græjast | þeir, þær, þau græjast | hann, hún, það græist | þeir, þær, þau græist | ||
| past (þátíð) |
ég græjaðist | við græjuðumst | past (þátíð) |
ég græjaðist | við græjuðumst |
| þú græjaðist | þið græjuðust | þú græjaðist | þið græjuðust | ||
| hann, hún, það græjaðist | þeir, þær, þau græjuðust | hann, hún, það græjaðist | þeir, þær, þau græjuðust | ||
| imperative (boðháttur) |
græjast (þú) | græist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| græjastu | græisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
| strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
græjaður | græjuð | græjað | græjaðir | græjaðar | græjuð | |
| accusative (þolfall) |
græjaðan | græjaða | græjað | græjaða | græjaðar | græjuð | |
| dative (þágufall) |
græjuðum | græjaðri | græjuðu | græjuðum | græjuðum | græjuðum | |
| genitive (eignarfall) |
græjaðs | græjaðrar | græjaðs | græjaðra | græjaðra | græjaðra | |
| weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
| masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
| nominative (nefnifall) |
græjaði | græjaða | græjaða | græjuðu | græjuðu | græjuðu | |
| accusative (þolfall) |
græjaða | græjuðu | græjaða | græjuðu | græjuðu | græjuðu | |
| dative (þágufall) |
græjaða | græjuðu | græjaða | græjuðu | græjuðu | græjuðu | |
| genitive (eignarfall) |
græjaða | græjuðu | græjaða | græjuðu | græjuðu | græjuðu | |